maandag 24 augustus 2009

Η τελευταία μέρα (de laatste dag)







Zondag 23 augustus.

Met de wens er een mooie dag van te zullen maken, stappen we monter uit bed, stijve ledematen of niet. Ontbijten, internetten, strand,lunch en even tukken op de kamer, alles volgt elkaar in rap tempo op.

Om 18.00 uur treed ik weer aan bij Phaedra, ditmaal voor de laatste werkdag/-avond.
Stefanos is bezig de keuken te kuisen en Stelios hijgt nog na van de lunch, verder is het stil. De zoon van Pagona schijnt een lichte hersenschudding te hebben en hier en daar wat hechtingen, verder alles gelukkig goed. Zij komt deze avond nog niet terug. Ik maak olie- en azijn stelletjes schoon en vul ze voor zover nodig, zo ook met de zout- en peper stelletjes. Met Stelios de tafels in de startpositie gezet en alles klaar gezet voor de eters.
Verder schappen bijgevuld, servetjes klaar gezet, glazen en brood gechecked, laat de drukte maar beginnen.

Helaas tot bijna 22.00 uur is het erg stil in tegenstelling tot Argo en Akti, waar iedereen pizza eet en naar voetbal op de tv kijkt. Eindelijk beginnen de klanten binnen te stromen, de Grieken willen binnen zitten, want er staat een frisse bries. De familie uit Maastricht komt ook eten en geniet van pleintje en de goede service natuurlijk. Van een tafel met drie griekse mensen, die ook een beetje duits spreken, krijg ik een compliment voor mijn grieks en de service, hoogst ongebruikelijk, ze krijgen dan ook een extra bordje fruit van me!

Om half twaalf lijkt het gedaan doch komt er nog een tafel van 3 binnen zitten, ook geen probleem. Als klap op de vuurpijl ook nog een tafel van 3 om 00.15, grieks-australische jongens die van het eiland komen en in 3 weken kriskras door Europa willen trekken, ook Amsterdam zal nog worden aangedaan. Ze bestellen een ongelovelijke hoeveelheid eten :
tzatziki, aardappelsalade, feta uit de oven met pepers, kalamari, octopus, soupies, inktvis gevuld met kaas, sardines, koutsomoura, large mixed grill, lam uit de oven en 2 porties frietjes. Bij het brengen van het laatste bord moeten ze zelf ook om de hoeveelheid lachen, alles past niet op hun tafel dus moeten er ook wat borden op stoelen worden gezet. Tot stomme verbazing van Dora en Stefanos blijf ik een aardige tijd bij ze praten en lachen. Er vliegen veel scheldwoorden over de tafel maar ze hebben overal enorme schik in, en ik ook natuurlijk. Uiteindelijk tegen 2-en hebben ze genoeg gehad en gaan naar huis na het afrekenen van 110 euros!!! Ze laten bijna 10 euro fooi achter zodat mijn avondtotaal net onder de 50 komt.
Met Dora, Ioanna en Stelios nuttigen we nog een gyros souvlakietje en lachen we wat. Ik geef Stelios een grote, dikke sigaar tot hilariteit van iedereen, hij was altijd al gefascineerd door het feit dat ik sigaren rook. Ik vroeg hem of hij wist wat het was, het was namelijk een metalen sigaar gevuld met jägermeister of zoiets, nog meer lachen dus, had ie niet door.
Uiteindelijk iets over 2-en naar huis, ik word uitvoerig bedankt door Dora en moet volgend jaar terugkomen, of in de keuken of weer als ober. Vertel haar heel misschien als ober maar niet in de keuken want ze is veel te streng!

1 opmerking:

  1. hey Renga!
    Wanneer je dit berichtje morgen leest op het terras van Akti, zijn Mikje en ik inmiddels richting Lesbos, onder voorbehoud dat we geen vertraging hebben natuurlijk. Penel is met grote tegenzin zojuist naar het kattenpension, voor een weinig beweeglijke kat kan ze heel goed verticaal in de reismand hangen!
    Ik zit hier vertwijfeld nu op mijn lip te bijten terwijl ik type, ben ik iets nog vergeten? Ik ben niet gewend om alles rondom de vakantie te regelen! Tickets, paspoort, tekenspullen, het lijkt me compleet. Ik had twee uur terug een brakke Mikje aan de lijn, Ze stond al een uur op het parkeerterrein van Lowlands in de file te wachten om uit te rijden. Ze klonk moe en heel erg schor. Dat wordt weinig praten tijdens de vlucht!

    Zie je gauw o trachos mou!

    Je Katzika XX

    BeantwoordenVerwijderen