Ευχαριστούμε (Dank)

Maandag 24 augustus.

Laatste dag voor de familie komt! Met voldaan gevoel en gepaste trots begin ik aan deel 2 van het griekse avontuur, hoewel het natuurlijk geen avontuur meer is. Ik doe relatief vroeg mijn internet en koffie en lig voor 10-en op het strand. Beryl is ziek thuis voor een dag, iets met haar oor. Lach wat af met Andreas en Ron, lees wat en ga voor een relaxte lunch bij Enigma, visje met wat erom heen en een biertje. Nog even terug op het strand maar ga bijtijds terug naar de kamer. Zelfgemaakte yoghurt is klaar voor wanneer Max komt! Ik organiseer alvast wat zaken voor morgen, transferdag. Even getukt en op balkon van ondergaande zon genoten. Zonsondergang toen ik aankwam in juli was om 21.15 , nu om 19.50!

Ik besluit bij Medousa te gaan eten, lekker visje weer met een ouzootje. Ik praat wat bij met Dorien, blijkt ook fervent volger van mijn blog te zijn, en geniet van eten en blik op de haven. Medousa heeft altijd, in mijn ogen dan, het mooiste uitzicht gehad en nog steeds natuurlijk. Om half elf dan nog maar een afzakkertje bij Akti, waar ik nog even kijk naar de 1e helft van Liverpool-Aston Villa. Als in de rust mijn ogen begin dicht te vallen, keer ik terug naar de kamer en duik vroeg mijn bedje in.

Dit is helaas de laatste update van mijn blog, ik heb het met veel plezier altijd geschreven en wist me gesteund door de al of niet geregistreerde volgers. Dank ook aan mijn familie, zonder wiens steun dit sowieso niet had plaatsgevonden, dank aan Phaedra, dank aan Ron en Beryl voor de morele support, dank aan al die anderen die me de afgelopen weken hebben geholpen. Dank aan Amphora Financieel voor de financiële steun tenslotte.

Η τελευταία μέρα (de laatste dag)

Zondag 23 augustus.

Met de wens er een mooie dag van te zullen maken, stappen we monter uit bed, stijve ledematen of niet. Ontbijten, internetten, strand,lunch en even tukken op de kamer, alles volgt elkaar in rap tempo op.

Om 18.00 uur treed ik weer aan bij Phaedra, ditmaal voor de laatste werkdag/-avond.

Stefanos is bezig de keuken te kuisen en Stelios hijgt nog na van de lunch, verder is het stil. De zoon van Pagona schijnt een lichte hersenschudding te hebben en hier en daar wat hechtingen, verder alles gelukkig goed. Zij komt deze avond nog niet terug. Ik maak olie- en azijn stelletjes schoon en vul ze voor zover nodig, zo ook met de zout- en peper stelletjes. Met Stelios de tafels in de startpositie gezet en alles klaar gezet voor de eters.

Verder schappen bijgevuld, servetjes klaar gezet, glazen en brood gechecked, laat de drukte maar beginnen.

Helaas tot bijna 22.00 uur is het erg stil in tegenstelling tot Argo en Akti, waar iedereen pizza eet en naar voetbal op de tv kijkt. Eindelijk beginnen de klanten binnen te stromen, de Grieken willen binnen zitten, want er staat een frisse bries. De familie uit Maastricht komt ook eten en geniet van pleintje en de goede service natuurlijk. Van een tafel met drie griekse mensen, die ook een beetje duits spreken, krijg ik een compliment voor mijn grieks en de service, hoogst ongebruikelijk, ze krijgen dan ook een extra bordje fruit van me!

Om half twaalf lijkt het gedaan doch komt er nog een tafel van 3 binnen zitten, ook geen probleem. Als klap op de vuurpijl ook nog een tafel van 3 om 00.15, grieks-australische jongens die van het eiland komen en in 3 weken kriskras door Europa willen trekken, ook Amsterdam zal nog worden aangedaan. Ze bestellen een ongelovelijke hoeveelheid eten :

tzatziki, aardappelsalade, feta uit de oven met pepers, kalamari, octopus, soupies, inktvis gevuld met kaas, sardines, koutsomoura, large mixed grill, lam uit de oven en 2 porties frietjes. Bij het brengen van het laatste bord moeten ze zelf ook om de hoeveelheid lachen, alles past niet op hun tafel dus moeten er ook wat borden op stoelen worden gezet. Tot stomme verbazing van Dora en Stefanos blijf ik een aardige tijd bij ze praten en lachen. Er vliegen veel scheldwoorden over de tafel maar ze hebben overal enorme schik in, en ik ook natuurlijk. Uiteindelijk tegen 2-en hebben ze genoeg gehad en gaan naar huis na het afrekenen van 110 euros!!! Ze laten bijna 10 euro fooi achter zodat mijn avondtotaal net onder de 50 komt.

Met Dora, Ioanna en Stelios nuttigen we nog een gyros souvlakietje en lachen we wat. Ik geef Stelios een grote, dikke sigaar tot hilariteit van iedereen, hij was altijd al gefascineerd door het feit dat ik sigaren rook. Ik vroeg hem of hij wist wat het was, het was namelijk een metalen sigaar gevuld met jägermeister of zoiets, nog meer lachen dus, had ie niet door.

Uiteindelijk iets over 2-en naar huis, ik word uitvoerig bedankt door Dora en moet volgend jaar terugkomen, of in de keuken of weer als ober. Vertel haar heel misschien als ober maar niet in de keuken want ze is veel te streng!

Tafelnummering

Zaterdag 22 augustus.

"Λίγο κουρασμένος", beetje moe, van een rampavond. De dag verliep normaal en rustig, zo ook het begin van de avond.

Een groep van 10, een mix van Grieken en Duitsers, nam plaats aan tafels 1 en 2. Na enige discussie waren we uit de nummering, dit zou tafel 1 worden. Stelios neemt de bestellingen op en schrijft nummer 2 op de bon. U begrijpt het al, vanaf dat moment gaat de nummering helemaal de soep in, Eleni hanteert de afgesproken nummering en Stelios een variant. Voor wat het eten betreft, geeft dit nog niet zoveel problemen, je kan tenslotte aan de tafel en de personen vaak zien wat bij wie hoort en wanneer.

Vervolgens wordt Pagona, 2e vrouw in de keuken, gebeld met de melding dat haar zoon een ongeluk heeft gehad met de motorfiets en naar het ziekenhuis van Mytilini is gebracht. Zij vertrekt dus meteen waarna Eleni haar plaats in de keuken overneemt, niet handig want de problemen zijn op het terras en de keuken met 3 dames redt het wel. Met de rekeningen komen de fouten van de nummering naar boven, en, met Eleni in de keuken, moet Stelios een en ander uit vogelen, een ondankbare taak dus.

Door het gekloot met de rekeningen stagneert de distributie en sommige klanten raken bijzonder gefrustreerd, beetje zonde van de vakantie denk ik dan. Ik probeer het uit te leggen en geef hier en daar wat drankjes weg om mensen tot kalmte te brengen, wat desalniettemin niet altijd werkt.

Het echtpaar uit Duitsland, niet uit Oostenrijk(zie gisteren), heeft ook problemen met de rekening en blijft eindeloos doorzeuren over 1,50, houdt Eleni(terug uit de keuken) en mijzelf bezig, en wil uiteindelijk een correcte rekening. Eleni is het dan zo zat dat ze hem de betwiste 1,50 geeft en hem "vriendelijk" verzoekt te vertrekken. Ik hoor morgen op het strand wel wat hij ervan vindt.

Stelios blijft bezig met de rekeningen uit te zoeken zodat Eleni, Ioanna en ik proberen het eten naar de tafels te krijgen. Tegen twaalfen is het gebeurd en krijgen we de tijd op adem te komen. De tafels komen stuk voor stuk leeg en we kunnen met het afruimen beginnen. Ik probeer de sfeer wat losser te maken met grapjes en bemoedigende woorden waarop Dora vraagt of ik het soms naar mijn zin heb, ze begrijpt het niet helemaal, dus ik leg haar uit wat ik ermee bedoel maar dat ik het natuurlijk niet naar mijn zin heb, hoe kan het ook anders.

Tijd om wat te eten en wat water te drinken, daar is amper tijd voor geweest. Dora en Stelios blijken opgelucht dat ik nog één avond werk want Eleni vertrekt morgenochtend voor Rethymnon. Ik neem afscheid van Eleni en ben half twee terug op de kamer, pfffft.

Dansmariekes

Vrijdag 21 augustus.

Het weer is perfect, lekker warm met een bries en het doet meer aan september denken dan augustus. Na de gebruikelijke ochtendroutine toog ik naar het strand, gewapend met een boek en een fles water. Beryl heeft weer een was voor me gedraaid en alles netjes opgevouwd in een tas gedaan, wat had ik zonder haar gedaan!

De dag gaat snel en voor ik het weet, ben ik op weg naar Phaedra. Andreas is als enige aan het eten en Stelios is met Eleni bezig met de voorbereidingen voor de avond. Er zijn een aantal tafels gereserveerd, vanavond treedt de russische dansgroep op. Tussen 8 en 9 uur zijn er een tafel of 3 bezet, erg rustig dus. Dan om 9 uur precies lijkt het alsof de muziek is stopgezet bij het zakdoekje leggen, alleen er was nog geen muziek : iedereen probeert een tafel te bemachtigen en binnen no-time is het complete chaos. We zijn met zijn 4-en en we proberen zo goed als kan iedereen te helpen, dit lukt redelijk goed behalve wanneer mensen om koffie en desserts gaan vragen. Dit wordt dan ook consequent geweigerd, soms tot verontwaardiging. Maar ja als je dat niet kunt begrijpen..........

Een stel uit Oostenrijk, die gister ook bij Phaedra hadden gegeten, zijn er weer, en ik vraag of ze voor mij wat foto's willen maken, natuurlijk zeggen ze. Ik bied dan ook een drankje van het huis (Christos) aan, uiteindelijk heeft hij er ca 40 gemaakt, niet perfect maar ze geven wel een impressie van de show. Er wordt gedanst en tussendoor zijn er wat circusachtige acts met koprollen, splits, schijngevechten en messenwerpen. Het boeit de Grieken enorm en iedereen geniet. Ik schat dat de show ongeveer 2 uur geduurd heeft en bijna iedereen gaat daarna naar huis, er blijven nog 4 tafels over. Met Ioanna en Stelios ruimen we de tafels in razendsnel tempo af, ook de keuken is er om middernacht klaar mee.

Ik eet wat kip met rijst mee met Eleni en Stelios, in tegenstelling tot alle voorgaande avonden heb ik het gevoel dat ik nu wat moet eten om op de been te blijven, en we wachten nu op de laatste tafels. Dora en Stefanos komen er ook bij, ze laten wat halen bij Pharos en met een biertje wordt er getoast op een geslaagde avond.

Uiteindelijk nog half drie geworden, maar de laatste uren waren niet echt zwaar, toch voel ik de avond goed in benen en rug. Met een ouzootje en een sigaartje kom ik tot rust op mijn balkonnetje, het is heerlijk fris en stil!

Jachtseizoen

Donderdag 20 augustus.

Het jachtseizoen is geopend, ik word gewekt door veelvuldig geknal, de favoriete hobby van de Griek. Het Lesbian Wildlife Hospital zal het weer druk krijgen, vrees ik.

Mijn dag verloopt zoals de meeste dagen : fruitontbijt op balkon, internet en koffie bij Argo, strand, lunch bij Enigma en tukkie op de kamer.

Vanavond weer mijn eerste werkdag van mijn laatste weekeinde. Ik ben om 17.30 bij Phaedra en hoor dat Maria inderdaad afgelopen woensdag terug is gegaan naar Athene. Christos gaat vrijdag, morgen dus, naar Athene, en Eleni gaat zondag terug naar Kreta om haar studie proberen af te ronden. Resteert dus Stelios, Ioanna en moi, dat wordt aanpoten! De planken en stellingen voor de festivals liggen weer klaar en ik hoor van Dora dat morgen een groep van 100 russische meisje komt dansen en zingen, waar stond dat in de folder met het programma voor alle festiviteiten?

De avond verloopt soepel, er is niemand die de baas speelt en iedereen assisteert naar kunnen. Klanten komen druppelsgewijs binnen, dat werkt wel zo prettig. Eea lijkt voor 12-en af te lopen, je merkt dat de grote drukte over is en dat, behalve de zaterdag, men relatief vroeg naar huis gaat, totdat er nog en grote tafel om 23.30 arriveert. Ze blijven zitten tot 01.30 en we zitten bij de fontein te geiten en na te praten. Dora en Stelios zijn blij verrast dat ik tot en met zondag werk, om de een of andere reden dachten ze dat vrijdag mijn laatste dag zou zijn. Misschien plakken we de maandag er ook nog aan vast, het zicht op de finish geeft me een enorme focus en motivatie.

Aftellen

Woensdag 19 augustus.

Het is grappig te constateren dat er zaken/personen die voortdurend op je pad blijven komen. "Kalimera" een sieradenwinkel in SK werkt al jaren op de lachtstuipen omdat ze 's ochtends nooit open zijn. Ook tijdens de jaren van ons verblijf in SK boven restaurant Marianna's zagen we de eigenaar dagelijks zijn auto parkeren in het straatje tussen Iliotropio en Marianna's. Er is daar een redelijk hoge (betonnen) stoep, dus u raadt het al, veel schade en hilariteit. Nu ik naast het voetbalveld een (boven)kamer huur van Maria, zag ik deze week voor het eerst wie mijn onderburen zijn, ja de eigenaar van Kalimera en zijn vrouw. Ik had het eigenlijk al moeten zien aan de manier waarop de Hyundai Excel geparkeerd stond, maar ze gaan tegenwoordig niet meer met de auto naar het werk dus heb ik niemand erin zien wegrijden of aankomen.

Nog 5 dagen en dan komt vrouw en oudste dochter over, het werd wel tijd. De laatste 4 avonden werken gaan we lachend doorstaan!

Lifeguard

Dinsdag 18 augustus.
Ik word een beetje brak wakker en begin met veel water en een kop thee, dat voelt al snel beter. Na een koffie en klein ontbijtje bij Argo is het weer "back to normal". Mails beantwoord en blog gemaakt, krant gelezen voor sport en beursnieuws.
Op het strand zit Andreas nu elke dag bij Ron en Beryl, hij spreekt uitstekend engels en heeft een goed gevoel voor humor, Beryl stopt hem elke dag wat toe uit de moestuin die ze hebben.
Hij praat met iedereen en houdt de kinderen bezig met balspelletjes en kayak. Ik denk dat hij de beste reclame tot nu toe is voor SK!
Na lunch en kleine snooze op het strand ga ik weer terug naar mijn kamer en lees mijn boek uit. Het lijkt erop als dat het voetbalseizoen weer gaat beginnen want het plaatselijke team begint aan de tweede serieuze training deze week. Ze dragen groene en gele hesjes, welke zou voor de reservebank zijn?
's Avonds met de taxi naar Agia Paraskevi voor een drankje met vrienden Joris en Ineke van het Lesbian Wildlife Centre. Tegen 11-en ga ik weer huiswaarts, zij moeten 's ochtends vroeg weer op om de dieren te verzorgen. Ik besluit nog een drankje te doen bij Akti en bestel een pizzaatje en een biertje en kijk ondertussen naar europees voetbal. Het valt op dat beelden van voetbal in NL en UK veel beter worden gemaakt, cameras of choreografie(of hoe dat in tv-land ook mag heten) zijn abominabel. Al met al leuke avond. Nog 6 dagen.............

Het strand

Maandag 17 augustus.

Ik word wakker met spierpijn en last van linkerknie maar realiseer me dat dit mijn eerste "vrije"dag is, dus begin ik vrolijk aan mijn ochtendriedel. Vervolgens op naar het strand. Andreas de "liveguard" zit nu bij Ron en Beryl na een korte ruzie bij Chris en Nikki van het "buur"strandje. Chris wilde dat Andreas een luchtbed uit zee ging redden en Andreas vond dat dit niet zijn taak was. Uiteindelijk is Chris zelf in een kayak de zee opgegaan en heeft bij terugkomst de spullen van Andreas uit zijn "kooi" gehaald en op het strand gedumpt. Ach ja het is Griekenland.

Heerlijk getukt op het strand, dat was wel nodig denk ik. Ik heb me voorgenomen om mezelf deze avond te trakteren op een lekkere fles wijn bij Iliotropio en niet te laat naar bed te gaan, een prima vooruitzicht.

Na de lunch nog even op het strand gelezen, vervolgens wat boodschappen gedaan bij Christos(weer één) van supermarktje bij het voetbalveld, hij is de schoonzoon van Omeros.

Aan het begin van de avond bij de Pasiphae geskyped met Max en een tijdje met de beide Vassilis-en gesproken, iedereen was daar nog moe van de bruiloft van zondag! Ook Carla(rep Neckermann) was daar aan het internetten, ze heeft veel problemen met vakantiegangers die fysieke klachten hebben en eerder terug willen, een hoop geregel dus.

Een ouzootje bij Akti (Jorgos) gedaan en op naar Iliotropio. Heerlijk gegeten met een fles Veriki, wel prijzig maar de moeite waard. Net voor ik weg wil gaan, komt Yanni buurten en drinken we nog een afzakkertje en kletsen wat. Schijnt dat er weer redelijk gestookt wordt door Nikki van Enigma, er is eigenlijk weinig verandert in bijna 20 jaar!

Bruiloft

Zondag 16 augustus.

Ik word wakker met spierpijn in rug en benen en last van de linkerknie, is het de leeftijd of heb ik hard gewerkt? Het zal wel een combinatie zijn. Met moeite hijs ik me op mijn fiets en ga naar Argo, het is zondag dus iedereen zit of voor en/of na de kerk aan de koffie.

Maak snel mijn blog en beantwoord de emails zodat ik in de zon mijn pootjes rust kan geven. Tussendoor lunch en kletsen met mensen op het strand, ik blijf zitten/liggen dus het heeft meer weg van een soort audiëntie. Om 14.30 terug naar de kamer en lekker op balkon gezeten en gelezen met een kop thee, het weer is aangenaam en er staat een flinke bries.

Bij Phaedra aangekomen zie ik dat een rommeltje is : tafels nog niet afgeruimd van de lunch, koelkasten niet bijgevuld en Stelios en Christos schijnen niet veel zin te hebben (ken er nog een). Maria komt wat later.

Er is een bruiloft in de kerk en naar ik gehoord heb is de "best woman" een griekse tv persoonlijkheid. Zij zorgt ervoor dat er flink wat mensen op het plein zijn om een glimp op te vangen. Dora legt uit wie het bruidspaar is en dat ze ook uitgenodigd zijn, maar gezien het werk in de taverna wordt Eleni afgevaardigt om de honeurs waar te nemen. De bruidegom heeft(en had) volgens Dora een club in SK en ik vraag quasi nonchalant of dit soms "Oneiro" is? Dit was de plaatselijke kieteltent dus lokt na enig denken en het zien dat ik niet serieus ben, enom gelach uit. Veel mensen kom en om alleen wat te drinken, Maria wil dit niet en krijgt ruzie met Christos die voor een flink aantal mensen koffie gaat maken. Het vele geschuif met de tafels en het maken voor de koffie op een tijd dat de eerste gasten komen eten is niet handig en zorgt voor lichte paniek bij Maria en een enorme chaos. Maria is wederom erg aardig tegen me en de samenwerking loopt prima deze avond. Ze krijgt met iedereen ruzie behalve ik, maar zegt dat wat over mij of over haar? In elk geval begrijp ik haar deze avond goed en zie dat ze een punt heeft met alles waarover ze ruzie maakt. Door de chaos is de tafelnummering natuurlijk ook weer door de war en zorgt voor enige consternatie en hilariteit. Ondanks dat het bruiloftsfeest in Pasiphae wordt gehouden en er een feestavond in Kalloni is, wordt het giga-druk. Iedereen loopt op zijn tandvlees, gelukkig wordt een zondagavond nooit laat. Om 00.30 uur zitten er nog 3 tafels en beginnen we langzaam op te ruimen. Christos vraagt of ik mee ga "clubbing" met veel drank, vrouwen en dansen. Ik ben echt bekaf, dus bedank en ga om 01.30 terug naar de kamer, pffft!

Panagia

Zaterdag 15 augustus.

Hiet is vanochtend warm voor de verandering en windstil dus het belooft een echte augustus dag te worden. Het is vandaag de naamdag van Maria, aka Panagia. Op weg naar Argo voor de dagelijkse routine en dan naar het strand, ik heb ontbeten op de kamer en hoef dan ook niet langs het bakkertje.

Op het strand mijn boek uitgelezen en een nieuwe uitgezocht tussen de kratten met boeken bij Ron en Beryl, die gisteren hun huwelijksdag (31 of 36) hebben gevierd. Er zijn behoorlijk wat Engelsen de afgelopen donderdag gekomen, het is nu net als NL-UK een gelijkspel.

Bij Enigma wederom heerlijk gelunched, het is er echter erg warm nu er geen wind doorheen blaast. Redelijk terug naar de kamer om nog wat te lezen, kopje thee te zetten en de voorbereidingen te treffen voor een nieuwe avond werken. Gezien de naamdag kan het wel eens druk worden.

Er komen een gelijk aantal NL- als UK-tafels tussen het geweld van de griekse eters. Het valt op dat de Engelsen mondjesmaat tippen terwijl de service zo goed als perfect is. Maria is vandaag erg vriendelijk en vrolijk, ik weet niet of dit door haar naamdag komt of door het feit dat ze nog maar 4 avonden te werken heeft. Tot mijn grote verbazing krijg ik van Eleni 30 euros uit de fooienpot voor de afgelopen weekeinden!

Uiteindelijk zijn er 3 grote tafels en is alles zo goed als 2x bezet geweest, ik voel het dan ook behoorlijk in mijn benen, gelukkig is het door een behoorlijk briesje weer wat afgekoeld.

Voor een zaterdagavond is het een vroegertje, op één na is het gedaan om 01.00 uur. Snel opgeruimd met Maria en Stelios, Dora praat nog met Semma en Pagona uit de keuken na, er is nogal wat mis gegaan! Ook Stelios en Maria hadden problemen en haalden de nummering van 2 tafels door elkaar, ik ben gelukkig niet de enige die wel eens wat fout doet!

Sjans

Vrijdag 14 augustus.

De gebruikelijke dag ontvouwt zich : internet bij Argo met frappeetje, broodje van de bakker en strand. Gister zijn er weer wat meer Engelsen aangekomen, allemaal bekenden van Ron en Beryl. Vandaag transferdag van NL-ers. Heerlijk gelunched bij Enigma en terug naar de kamer voor een kleine siësta.

Vanaf 18.00 aan de slag met de voorbereidingen van Phaedra, er zitten al drie tafels en gezien de avond lijkt het beter dan gister te worden. Tussen 19.00 en 21.00 is het erg stil, daarna druppelen de gasten binnen. In totaal krijgen we 6(!) NL-tafels waarvan er één goede bekenden zijn van Dora en Stefanos en dus de "royal" behandeling krijgen. Het wordt aardig druk, maar op routine komen we nu een eind.

Eén tafel met twee oudere griekse dames vraagt of ik wat foto's van ze wil nemen, natuurlijk! Ze horen dat ik uit NL kom en beginnen prompt in het duits te praten en me uit te horen en te bedanken voor de foto's. Omdat het druk is niet echt veel tijd natuurlijk maar merk tussendoor dat ik veel blikken krijg en gegiechel aanhoor, ze zijn erg optimistisch!

Veel griekse toeristen, van de beschaafde soort, die alleraardigst zijn en niet eindeloos blijven plakken zoals de locals. Haal al met al ca 30 euro fooi, wat naar ik begrijp de ideale "take" is per tafel.

Om 01.00 loopt de boel ten einde en krijgt Maria een glas "champagne"aangeboden, het is haar naamdag, Panagia. Na het glas mag ze naar huis en ruimen Stelios, Christos en ik in sneltreinvaart de rotzooi op en zetten de tafels weer op de overnachtingsplaats.

Dora betaalt me uit en geeft weer een fles retsina mee. De twee overgebleven tafels, één met Michaelis(visser) en vriendin en één met Dora en Stefanos, doen ze later zelf, zodat ik om 02.00 terug op de kamer ben, een vroegertje!

Droge sherry

Donderdag 13 augustus.

Wederom bijtijds op, kopje thee gezet en heerlijk op balkonnetje yoghurt met fruit genuttigd. Op naar Argo voor de frappé bij het internetten.

Vanochtend komen er zelfs Grieken even praten en bij me zitten, allemaal erg nieuwsgierig wat ik elke dag aan het doen ben. Vervolgens op naar het strand, het is er nog erg stil. Heerlijke temperatuur, lekker gelezen en geklept met Engels stel naast me, gelunched bij Enigma, uitgehoord door Nikki en redelijk vroeg terug naar de kamer, vanavond moet ik weer aan de bak. Vrees het ergste gezien de stilte op het plein van de afgelopen dagen.

Deze avond werk ik met Maria en Eleni, de twee jongens zijn vrij. Tot kwart voor negen is er werkelijk niemand en mijn vrees lijkt bewaarheid te worden. Gelukkig stroomt het dan langzaam vol, 5 tafels met NL-ers, 1 tafel met Fransen(wel een overschakeling weer naar Frans!) en voor de rest Grieken, gelukkig allemaal aardig. De avond verloopt dus toch nog in redelijk tempo en de meesten gaan bijtijds weg. Van de NL-tafels waren er 2 die eerder waren geweest en hun laatste maaltijd nuttigden, morgen is transferdag. Tot mijn verbazing wilde een andere NL-tafel 2 droge sherry (Michel Hamman eat your heart out!) maar settelden voor een halve liter witte wijn.

Kwart voor één terug op de kamer en alles was gesmeerd verlopen!

Oh ja, voor ik het vergeet, ik werd voor het eerst door Mimis terug gegroet, zal het ijs eindelijk gebroken zijn?

Afscheid

Woensdag 12 augustus.

Vandaag is de laatste dag van George, hij heeft al van alles proberen te verzinnen om te kunnen blijven maar komt sowieso in September terug met zijn kleinzoon.

Er staat een frisse bries en het is aangenaam, niet het weer wat we gewend zijn. In de loop van de dag komen er wolken en het lijkt erop alsof er één dezer dagen een storm met wellicht wat regen aankomt.

De drie avonden na het festival zijn erg stil en je vraagt je af of dit zo blijft. Overdag op het strand en met lunchtijd zijn er nog wel wat mensen maar wellicht alleen voor de dag en mensen die voor de wind vluchten vanuit Molivos en Petra en hier naar het strand komen, al met al wel zorgelijk.

's Avonds heb ik met George afgesproken om NL-UK te volgen en een afscheidsdrankje te doen bij Akti. Het is grappig om de wedstrijd via een Duitse zender te kunnen volgen. Ook de nabeschouwing van een extreem "gelifte" Günther Netzer is amusant te noemen. Iets na 12-en is het mooi geweest en ga we naar huis, neem afscheid van George en kom Yannis tegen, de kok van Enigma, die nog even een drankje met me wil doen. Voel me redelijk wankel dus doe ik een andere keer. Leuk om te zien dat Medusa nu behoorlijk vol zit terwijl de overige taverna's nagenoeg leeg zijn .

In Skala op een skala

Dinsdag 11 augustus.

Flink uitgerust met alleen nog wat spierpijn haal ik een broodje bij de bakker en doe mijn internetroutine. Opeens komen er flarden muziek aanwaaien en even later zie ik een processie met een aantal muzikanten en een stier het plein oplopen. Het schijnt met het feest van Agra te maken te hebben, de stier wordt geslacht en er wordt "keskek" gemaakt wat iedereen die een bijdrage geleverd heeft, na de kerkdienst kan komen eten. Ik vang op dat de prijs van een kilo sardines is teruggevallen naar EUR 1,20 , een dieptepunt en voor de vissers niet rendabel om uit te varen.

Daarna weer naar het strand, lunchen en terug naar de kamer om wat was te doen. Bij het ophangen van de was op de drooglijn valt de deur achter me dicht ondanks een schoen en dubbel slot. Ik roep Maria die aan haar middagdutje bezig is, maar ja nood breekt wet!? Sleutel zit aan de binnenkant in het slot dus de reservesleutel werkt niet. Maria wijst naar een oude (en versleten) trap (skala) dus er zit niets anders op dan aan de voorkant de trap te plaatsen en over het balkon te klimmen. Helaas is ook het hout van de balustrade verrot dus ik moet erg voorzichtig zijn, gelukkig loopt alles goed af..........

's Avonds een BBQ bij Ron en Beryl, ze hebben een huis tussen SK en Parakila, het was allemaal weer heel gezellig. Terugtocht met de fiets(onverlicht) over de wegen is niet ideaal maar zaklamp helpt en het is niet vreselijk ver.

Rust

Maandag 10 augustus.

Ik ben om 07.30 klaar wakker en besluit om meteen aan de blog te werken met frappeetje en broodje van het bakkertje. Ik word gek aangekeken door iedereen die me gister heeft zien werken, wat doe je nu al op! Ook Argo en Akti zijn al weer in de weer, wat een dagen maken ze.

Ik koop nog een broodje en ga naar het strand om verder te slapen, heerlijk 3 dagen vrij.

Op de laatste dag van het feest heb ik ook nog gezien hoe de politie omgaat met lastige, dronken mensen. In NL zou dit tot kamervragen en protesten leiden, hier is dit dagelijkse praktijk, vrees ik.

Besluit om vroeg terug naar de kamer te gaan en wat verder te tukken in alle rust, gelukkig is het vandaag prettig warm met een behoorlijk windje. In de loop van de avond verandert dit in een storm, het is altijd vreemd om dan de volgende ochtend wakker te worden en dat het windstil is.

Ik ga een drankje doen bij Akti, het pleintje is erg stil. George komt erbij zitten, hij heeft net gegeten. Ik ben in dubio of ik naar bed zal gaan of eerst nog wat eten. Besluit toch maar wat te eten en mezelf op een lekkere fles wijn te trakteren bij Iliotropio. Dit is nu, geloof ik, de enige plaats waar je ook de wat betere griekse wijnen kan bestellen, zeker nu Zacharias bij Marianna's weg is. Heerlijk gegeten, neem het restant van de wijn mee naar huis. Nog 2 weken en het aftellen is begonnen. Niet dat ik het niet naar mijn zin heb, maar alleen zijn is niet iets dat ik gewend ben en ook niet zal wensen.

Het sardinefestival

Zondag 9 augustus.

Voor het eerst wordt ik laat wakker met een behoorlijke koppijn en besluit dan ook om de blog een dagje uit te stellen. Internet bij Argo ligt eruit, bij Phaedra zijn ze bezig te preppen voor de lunch, maw het plein even mijden.

Op naar strand en Enigma voor een frappé , tosti en water om bij te komen. Voel me sh..t maar zie op het strand dat ik niet de enige ben, hoera. Na een uitgebreide lunch voel ik me weer een beetje mens en laad de accu verder op op een ligbedje.

Om 18.00 naar Phaedra voor de gebruikelijke voorbereidingen. Nu is alles gereserveerd! Tafels worden volledig gedekt, brood gesneden en drankvoorraad gechecked. Op het laatste moment worden er toch nog ergens tafels bijgeplaatst maar het is beter georganiseerd dan gister. De mensen komen mondjesmaat binnenvallen, wel zo prettig. Veel bekende "locals" dus het belooft een leuke avond te worden.

Iedereen is vrolijk en heeft er zin in! De ex-burgeneester opent de avond weer, het schijnt dat de huidige burgemeester dusdanig weinig doet voor Skala dat hij bang is te worden bekogeld met tomaten en rotte eieren.

Rond 22.00 vuurwerk bij de haven en de sardines gaan op de grill, sardines en ouzo zijn gratis en worden ook tot overmaat van ramp mee naar de tafels genomen. Allemaal extra (en vies) werk.

Omdat het zo druk is en je de tafels niet meer kan onderscheiden, maak ik een fout bij het noteren van extra drankjes, koren op de molen van Maria. Ze gaat alles checken wat ik heb opgeschreven in de vrees dat alle tafelnummers door mij verkeerd zijn geïnterpreteerd, helaas het bleef bij deze ene. Niet alleen bij mij gaan dingen fout, ook in de keuken en bij de overige obers gaat voortdurend wat mis, hoe kan het ook anders.

Na een reprimande van Maria vertrekt Eleni op hoge poten onder het noemen van aziatische plaatsnamen, ze zal later wel weer terugkomen.

Halverwege de avond verkleedt George zich weer als arabier tot vermaak van velen en gaat de dansvloer op, hij wordt snel opgenomen in een groepje dansende mannen en trekt veel bekijks. De band is erg goed.

Het eten maakt weer plaats voor whisky en wodka met watermeloen en fanta?!

Om 02.00 is het weer ten einde met de muziek en begint men naar huis te gaan. Dit keer wordt iedereen van Phaedra hartelijk bedankt voor de goede avond, het maakt het leven wel prettiger!

Ook nu weer komt de band bij ons eten en wachten we met zijn allen op de keuken die de een deel van de bergen borden en glazen aan het verwerken zijn. Gelachen met Dora, haar twee dochters en Stelios, volgend jaar mag ik weer komen werken.....

Om 03.50 wordt ik naar huis gestuurd maar voel me niet echt moe. Blijkbaar houdt de adrenaline me gaande.

Indien iemand geïnteresseerd is in meer fotos, dan gaarne een mailtje naar renga@live.nl . Wanneer ik weer thuis ben, zal ik alles selecteren en comprimeren zodat ik verzoeken per mail kan beantwoorden.