Ρεγκα βλέπιε Δισηδασia

Donderdag 30 juli.
Er zit bijna een week op en een nieuwe werkavond komt eraan. Op het strand en in het dorp is het druk dus wellicht ook vanavond. 's Ochtends met een "Elleniko" blog en emails doorgewerkt, foutjes hersteld en op naar het strand.
Op gegeven moment zie ik een arabisch geklede man(witte jurk en arafat doek) de weg afkomen en waarschuw Beryl. We kijken in verbazing naar de reacties op zijn verschijning. Hij komt ook nog eens "ons" stukje strand op, vraagt aan Beryl naar Ron en laat fotos van een kameel zien!! Vervolgens begint hij te gieren van het lachen : blijkt vriend George uit London te zijn die een grap uithaalde. Bij terugkomst wordt het ceremonieel nog eens herhaald, Ron heeft ook niets door, en George wil zijn kameel ruilen voor Beryl! Geslaagde grap.
Terug naar kamer om klaar te maken voor de avonddienst.
Begint rustig, er staat erg veel wind dus mensen eten liever ergens beschut. De lifeguard is er weer en maak een praatje met hem, hij heeft geen hoge pet af van de bewoners maar vindt het eiland prachtig. Hij mag overdag niet van het strand dus heeft om 6 uur gigantische trek, leuke vent. Een grote groep kapi strijkt neer en begint een conversatie, ze vinden het maar erg fascinerend en ik heb wat sjans. Er worden 3 tafels samengevoegd voor de groep. Tijdens het afrekenen vraag ik om de rekening voor tafel 1, maar nee ze hebben het nummer 3 gegeven?!
Wat toeristen die terugkomen en hier daar wat Grieken die lang blijven zitten. Stefanos wil graag dat ik met de toeristen praat doch Dora en collegas vinden van niet, tja wat zal ik doen. Ik krijg in de tussentijd les in de griekse (restaurant) economie van Lesbos : toeristen geven geen geld uit, hooguit 30 euro per tafel van 2, tegen 60 euro voor een tafel van 4 Grieken, ik raak het spoor bijster.
Een en ander zet ook de houding naar ons tijdens vakanties in een ander daglicht.
De avond zit er om 01:00 op en ga redelijk fris naar de kamer waar ik een fles retsina opentrek na het douchen. Nog even getekst met Max en lekker naar bed.

Renga eats sardeles

Woensdag 29 juli.
Laatste dag van mijn "vakantie".
Bezoek aan Joris en Ineke te Agia Paraskevi bij het Lesbian Wildlife Centre. Na een hele drukke periode is het nu ietwat rustiger voor ze maar nog steeds 24/7 voor de beessies. Heen en terug met de taxi van Stratos die zegt dat hij iederen kent in SK, maar niet waar mijn kamer nu precies is(of ligt dat aan mijn Grieks?).
Terug op de kamer de pc gepakt en bij Phaedra mails bekeken en blog bijgewerkt. Dora komt gedag zeggen en biedt een frappé aan, deze wordt na 35 minuten pas gebracht met excuses natturlijk. Kon het niet nalaten dat als ik vrij ben de service daar verschrikkelijk is.
Bij Enigma gelunched, mijn eerste sardientjes van de grill. Verder lekker geluierd op het strand en einde middag terug naar kamer.
Ik had afgesproken met het thuisfront te skypen dus zeul de spullen naar Pasiphae en krijg zowaar verbinding, tastisch om weer eens oogcontact te hebben.
's avonds bij Medousa van Dorien en Manolis gegeten, wederom heerlijk!
Nog een afzakkertje bij Akti gehaald, voetbal gekeken en wilde net weggaan toen ik een rondje kreeg van Christos(weer één) van de supermarkt met bijbehorend praatje.
Toch weer laat geworden.................

Φως με τα ποδια

Dinsdag 28 juli.
Tweede dag vakantie. Bijtijds opgestaan, yoghurt met honing en fruit voor ontbijt, op naar hotel Pasiphae voor een koffie en internet.
Erika en Vasilis begroet, ook de vader van Vasilis was er weer, dit maakt de sfeer wat formeler in het hotel.
Blog geupdeet met fotos en mails beantwoord, financiën gechecked, krant gelezen.
Op het strand kennis gemaakt met NL familie die de Scheveningse vlag herkenden, ze bleken op de Groot Hertoginnelaan te wonen!
Lunch bij Enigma en soezelen op het strand, lekker maar waar is Max!?
Terug op de kamer het thuisfront even gebeld en genietend van een ouzo de zonsondergang afgewacht.
Gedag gezegd tegen oma en tante van Annetta en de periptero en vervolgens bij Marianna's, ook hier gegeten. Zelfs de locals daar wisten al wie en wat!? Lopend vuurtje?
Na de maaltijd naar Akti voor een koffie mét en tot sluit gesproken met Michaelis van de Dimos.
De meeste Grieken begrijpen niet waarom, maar respecteren het wel en je moet doen wat je leuk vindt.

Diakopes

Maandag 27 juli.

Mijn eerste dag vrijaf, een heerlijk gevoel. Niet te laat opgestaan en op het pleintje bij Argo een frappé genomen en de blog geupdeet.

Vervolgens aan de overkant bij Iorgos een fiets gehuurd voor een maand, op naar het strand!

Op het strand een NL echtpaar ontmoet die ook de vrijdag waren gearriveerd, alleen met een vlucht eerder. Allebei de koffers waren niet aangekomen!! #@@#%$%$%&*&*(*)

In de loop van maandag zijn ze alsnog via Athene aangekomen maar ze hebben aardig wat spullen moeten kopen natuurlijk. Hun humeur had er niet al teveel onder te lijden gehad gelukkig.

Ik merk dat als mensen horen dat je vaker in SK komt, ze erg geïnteresseerd zijn in allerlei wetenswaardigheden en plekjes om naar toe te gaan.

Uitgebreid gelunched en ge-sms-ed met jongste dochter, een klein dutje nog op het strand en toen terug naar de kamer. Lang gebeld met vrouw en oudste dochter, ouzo op het balkon met een ondergaande zon, beter kan bijna niet............

Later op de avond naar het plein gegaan en even met Annetta(Argo) gesproken en bij Jorgos(Akti) een ouzootje genomen. Jorgos komt regelmatig buurten en praten(gezellig) en betaalt ook nog eens mijn drankje(s).

Tegen 12-en genoeg gehad, geen honger, nog even binnen gewipt bij Phaedra en Stelios bedankt voor het fixen van de airco. Nog even met een oude vriend getekst en toen heerlijk naar bed.

Keuken

Zondag 26 juli.
Op het strand van Ron+Beryl (Wet 'n Wild) wordt de vlag van Scheveningen ceremonieel opgehangen, zie foto.
Zon en zee voelen heerlijk aan en verlichten de spierpijn. In de loop van de middag begint de wind echt op te steken en wordt het aangenaam warm in plaats van erg warm.
Om 17:00 stipt, waarom toch?, gemeld voor mijn avonddienst. Er werd een drukke lunch verwacht, gevolgd door een rustige avond. Lunch bleek uit 3 tafels te bestaan en de avond was redelijk vol maar goed te doen. De eerste 2 uur was er werkelijk niets te doen en ook nog niemand in de keuken. Ook geen follow-up natuurlijk na zaterdagavond dus zelf maar bij Maria gaan zitten en wat zaken doorgesproken.
Vanavond loopt alles op rolletjes!
De laatste gasten vertrekken net na 12 uur waarna "Happy Birthday" wordt opgezet voor Maria en een grote taart met kaars wordt binnen gebracht. Ze is erg verrast en ingenomen.
Na het derde verzoek van Dora of ik wat wilde eten, heb ik haar gezegd dat ik wel bij de Mimis(grote concurrent) wat ging halen. Dit zorgde eerst voor een lange stilte en shock op haar gezicht dus ben toen maar gaan lachen.
Door de dames uit de keuken verkozen tot beste "Servitoros" !!!
Om één uur terug op de kamer en mijn eerste flesje Georgadi geopend.

zzzzzzzzzzzzzzzz...............

Chaos

Eerste werkdag, zaterdag 25 juli. Ik werd gevraagd om 5 uur te beginnen, zodat we voor de drukte even konden overleggen en de routines doornemen. Dit moet natuurlijk nog steeds gebeuren.
Dora(eigenaresse) staat in de keuken met drie andere vrouwen en af en toe haar moeder van 72, Stefanos(man van Dora) loopt voor rond als hij vrij is van zijn politiewerk maar mag niet (te) veel doen, waar heb ik dat meer gehoord?
Voor in de bediening loopt Maria, die de verantwoordelijkheid neemt/heeft/krijgt voor de kassa en de organisatie, verder Christos, een neef van de eigenaar (doet dus niet veel), Stelios, aardige jongen die graag zijn Engels oefent en mij wat meer helpt.
De drukte begint om 6 uur wanner de eerste toeristen komen eten. Veel Ollanders die het bijzonder prettig vinden normaal te kunnen communiceren en te weten wat ze eten. Deze worden dus aan mij overgelaten.
De eerste kink in de kabel komt wanneer de ijskast waar de wijn in staat, het heeft begeven. Vervolgens is er een probleem met de kassa en tenslotte is er een probleem met de communicatie(wellicht standaard).
De Grieken stromen letterlijk binnen want men denkt dat er weer live muziek komt ter gelegenheid van de naamdag van de kerk, Agia Anna.
De summiere afspraken die er waren, zijn er niet meer en ik wordt van hot naar her gestuurd tussen mijn "eigen" tafels door. Mijn klanten zijn voor het merendeel tevreden en mijn "baas" is blij dat iemand wat kan kletsen met de toeristen, want het seizoen is tot dusver niet echt goed.
Vanaf 01:00 wordt er, voor zover mogelijk, wat gepauzeerd met drank en eten. Ik zit nog met de reisdag in de maag dus eet bijna niets en drink erg veel water.
Maria ligt helemaal in de stress met de drukte, de kapotte kassa en een nieuwe hulp. Haar oplossing voor een communicatieprobleem is, sneller praten en langere zinnen.
Om 2 uur neemt de drukte wat af en kan er orde op zaken gesteld worden. Tafels worden afgeruimd, schappen bijgevuld, ego's weer (bij)gestreeld. Ik wordt de wacht aangezegd, schijn er moe uit te zien?! Ik moet zitten en wat drinken en/of eten. Stefanos en Dora wordt nog even door een Grieks/Engels stel gezegd dat sommigen er de kantjes van af lopen en dat ik erg goed gewerkt heb.
Om 02:45 mag ik naar mijn kamer toe. Na een lange douche plof ik in bed met het gevoel een halve marathon te hebben gelopen. Kalinixta Xristo!

DDay

24 juli, eindelijk zijn we zover. Wekker om 03:15, naar Schiphol om 04:05, weggebracht door de familie.
Aankomst Schiphol en de HV415 geeft bijna 2 uur vertraging! Koffie en langdurig afscheid vullen de tijd, uiteindelijk bijna 3 uur later vertrokken dan gepland.
14:00 aankomst op Mytilini-airport, snel de koffers gepakt en een taxi naar SK.
15:00 komen we in SK aan waar er toch nog problemen met het appartement blijken te zijn. Toch met behulp van Stelios een appartement gevonden naast het voetbalveld, ruim en schoon.
Na overleg met Dora en Stefanos zal ik morgen beginnen achter de bar van Phaedra. Dit geeft genoeg tijd om de kamer in te richten en wat vrienden en het strand op te zoeken, plus wat te eten en drinken.
Het feest met muziek voor de heilige Anna, Agia Anna (naam van de kerk in SK), heb ik aan me voorbij laten gaan, om 21:15 ging het licht uit en alleen nog maar diepe slaap.

DDay minus 2

Skala Kalloni here we come! Laatste zaken geregeld, koffers kunnen gepakt worden.
Afscheid (tijdelijk) van familie begint te knagen, maar ja wat is een maand werken
gevolgd door een maand met familie vakantie.

DDay minus 4

Nog 4 dagen om de laatste zaken aan te schaffen. Tshirts, schoenen, broeken genoeg? Tijd voor de laatste check, dan kan ik nog naar de Etos en zo.
Officiele zaken regel ik wel als ik daar aankom, zo ook de accomodatie.